:-(
می گفت با من که حرف می زند، تا یک هفته حالش خوب است!
و حال هفته هاست که به راحتی برایش می گذرد.
نمی دانم چه استدلالی را برایش بتراشم!؟
بدمصب این روز ها و شب ها حافظه ام را خاطرات قره قاطی پر کرده است که بی جوابی ، نا جوابی، یا نا درستی جواب ها آزارم می دهد.
پازل را که طبق حافظه ام می چینم، تصویر بدی را می سازد...
رفتار و گفتارش، بالا و پایین هایش!
خوشبینانه ترین انعکاس تصویری این پازل برایم، اهداف هوس آلود بودن اش را ثبت میکند.
بد بینانه اش بماند...
هرچند همه اینها همانطور که ابتدا ذکر کردم، فقط پندار و افکار قره قاطی من است.
با این وجود همیشه دوستش دارم.
چون بهترین حس زندگی و شیرین ترین لحظاتم با او بوده است